लहरे पिपलको बोट

लहरे पिपलका बोटहरू काटिएका छन अब शीतल छहारीलाई बिदाई र, आकाश थाम्ने शीतल खम्बाहरू संगै साउती मार्ने सुसेलीहरुलाई बिदाई अब यीनिहरुले पिप...

लहरे पिपलका बोटहरू काटिएका छन
अब शीतल छहारीलाई बिदाई
र, आकाश थाम्ने शीतल खम्बाहरू संगै
साउती मार्ने सुसेलीहरुलाई बिदाई
अब यीनिहरुले पिपलका पातहरूमा
कुनै खेलहरू खेल्ने छैनन्, त त गाउने नै छन,
ओउस नदीले यीनीहरुको प्रतिबिम्ब
आफ्नो छातीमाथि कहिल्यै राख्नेछैन ।
मेरा प्रिय बोटहरू र
यीनीहरु हुर्केका बारीहरूको
प्रथम दर्शन गर्दा यताका बाह्र बर्षहरु
बितिसकेछ, र ,
अहिले ती रुखहरू घाँसमा पल्टिरहेका छन
हिजो जुन रुखले मलाई छहारी दिएको थियो
त्यही अज मेरो बस्ने आसन भएको छ ।
सदियौ देखि बस्दै आएको त्यो कृष्ण चरा
बसको खोजमा टाढा भागिसकेको छ,
उ सगैं मलाइ मोहित पार्ने उसका मधुर सगिंत
अब त्यहा कहिल्यै गुञ्जने छैन ।
भगुवा मेरा बाह्र वर्षहरु हतारिदै
पर भागिरहेका छन्
ती रुखहरु जस्तै नै
एकदिन म पनि
छातीमा माटो र शिरमा ढुगाँ लिएर
काटिएका रुखहरू हुर्कन भन्दा पहिले नै
जमिनमा पल्टनै पर्दछ ।
यी दृश्यहरुले मलाई मानवको नाशवान आनन्दबारे
गम्भीर चिन्तन गर्न प्रेरणा दिन्छ,
हाम्रो जीवनको आयु छोटो छ
त्यो भन्दा अझ छोटो
ह्म्रे आनन्दको आयु छ
ती आनन्दहरु
छीटै नास हुन्छन्
हामी भन्दा पनि ।

- विलियम कुपर (द पोप्लार फिल्ड कविताको भावानुवाद)